чӹмчӹмлӓш

-ем Г. чирикать, чиликать (о воробьях). Оравивлӓ кыныж-сӱк лошты тамам пыргедӹ нӹт, кечӹн ӹ рӹ ктӹмӹм шижӹн чӹмчӹмленӹт. В. Петухов. Воробьи рылись в мусоре, чирикали, чувствуя тепло (букв. нагревание) солнца. Ср. чогияш.